Fascynacja kulturą i mitologiami Wschodu, światami kipiącymi halucynogenną roślinnością, wizjami duchowego pogranicza i cielesnych ekstaz, z rożnym natężeniem powraca wciąż na nowo w tworczości poetyckiej i dokonaniach artystycznych Kamila Sipowicza. Rzeczywistość społeczno-polityczna opatrzyła je swoistym, aktualnym komentarzem. Na pozycję artysty jako orędownika i herolda ruchu wolnych konopi mocno wpływają kontrowersje kulturowe, blogerskie przepychanki i mimowolny sponsoring lokalnych prokuratur. TRANSMANDALE są próbą rekonstrukcji tybetańskiego aktu medytacyjnego, który, inaczej niż w swym pierwowzorze, zamiast stanu relaksacji i wytchnienia, wnosi aurę lęku i niepokoju. Czytaj dalej...

W miejscu, gdzie mieli zjawiać się bogowie i przyrodzony ład natury, pojawiają się bożyszcza i boginki masowej pop-kultury. Akt kontemplacyjny abdykuje na rzecz idolatrii. Współczesna mandala ocieka krwią i spermą, internetowym zgiełkiem i bełkotem celebrytów. W tym kontekście orientalna technika duchowego przemienienia jest już tylko kpiną i ironią. Tybetańskie koło, wyzwalający okręg, staje się więzieniem, zamknięciem w sieci „wolnego" oprogramowania. Kamil Sipowicz jest szczególnego rodzaju psychonautą. Dotykając odległych terytoriów, w pewnym sensie nawet ich doświadczając, wraca na podmokły, grząski grunt cywilizacji, z którego wyrastają beznadziejne pragnienia i niezdrowe fascynacje.